JAKIE SĄ PRZYCZYNY POWSTAWANIA SKOLIOZY?

W rzeczywistości przyczyny skoliozy nie są znane. Do tej pory przeprowadzane są badania nad czynnikami genetycznymi mogącymi mieć wpływ na jej powstawanie. Twierdzi się, że duże znaczenie ma występowanie UHS, czyli uogólnionej hipermobilności stawowej. Ponadto skolioza towarzyszy wielu chorobom genetycznym, takim jak: mózgowe porażenie dziecięce, rdzeniowy zanik mięśni czy zespół Marfana (choroba genetyczna tkanki łącznej). Znamy jedynie czynniki, które w znacznym stopniu zwiększają ryzyko pojawienia się skoliozy. Należą do nich:

• przyjmowanie nieprawidłowej pozycji, np. zakładanie nogi na nogę, garbienie się,
• obciążanie kręgosłupa, tj. noszenie przez dziecko plecaka na jednym ramieniu, noszenie ciężkich tornistrów,
• brak aktywności fizycznej.

Zdarza się, że skolioza występuje wraz z innymi schorzeniami, np. przy skrócie jednej kończyny dolnej, przy chorobach stóp czy stawów biodrowych.

CO Z AKTYWNOŚCIĄ FIZYCZNĄ?

Aktywność fizyczna jest jak najbardziej wskazana w przypadku pacjenta ze skoliozą. Co prawda, nie ma ona na celu leczenia deformacji, ale podniesienia ogólnej sprawności fizycznej organizmu. Oprócz ćwiczeń ogólnousprawniających istotne są ćwiczenia oddechowe, które będą poprawiały ruchomość klatki piersiowej i zwiększały pojemność płuc. Co ciekawe, według badań ćwiczenia w wodzie angażują do pracy mięśnie oddechowe oraz powodują zmianę wielkości krzywizn kręgosłupa. Sport pełni także jeszcze jedną bardzo ważną rolę – rolę społeczną. W przypadku konieczności używania sprzętu ortopedycznego, np. gorsetu, nastolatkowie miewają obawy związane z odmiennością ich wyglądu. Często z tego powodu wycofują się z życia społecznego, rezygnując z uczestnictwa w lekcjach wychowania fizycznego. Niestety może to skutkować progresją zaburzenia. Dlatego tak ważne jest wsparcie ze strony lekarza i rodziny. 

JAKICH DYSCYPLIN NALEŻY UNIKAĆ?

Istnieją ćwiczenia i dyscypliny, które nie są rekomendowane dla osób ze skoliozą. Wśród takich ćwiczeń możemy wyróżnić ćwiczenia wyprostne i rozciągające. Ich głównym celem jest zwiększenie elastyczności mięśni, co zwiększa ryzyko wystąpienia skoliozy zwłaszcza u osób z UHS. Z kolei wpływ ćwiczeń wyprostnych na kręgosłup możemy porównać do działania cięciwy łuku. Mogą znacznie przyczynić się do pogłębienia łuku skrzywienia. Ponadto istnieje teza o niekorzystnym działaniu ćwiczeń skocznych, w których działanie na kręgosłup wielokrotnie powtarzanych sił pionowych może przyspieszyć progresję tego schorzenia. Do tej pory jednak nie przeprowadzono żadnych badań naukowych potwierdzających tą tezę, natomiast wielu specjalistów przeważnie sugeruje unikanie tego typu ćwiczeń.

Wśród niezalecanych dyscyplin wyróżniamy m.in. gimnastykę artystyczną i balet, których głównym założeniem jest wykonywanie ruchów poza ich fizjologiczny zakres. U osób uprawiających te dyscypliny znacznie częściej diagnozuje się występowanie skoliozy.

Przypadek każdego dziecka trzeba jednak traktować indywidualnie. Jeżeli rodzice, nauczyciele nie są pewni co do wpływu danej dyscypliny na układ ruchu dziecka ze skoliozą, warto przeprowadzić konsultację fizjoterapeutyczną. Terapeuta pomoże określić wszelkie przeciwwskazania co do wykonywanych ćwiczeń ruchowych czy dyscyplin.

Zachęcamy do kontaktu pod numerem tel. 531 924 344. Czekamy na Ciebie w Centrum Rehabilitacji Dawcy Zdrowia we Wrocławiu przy ul. Jemiołowej 26-28.