Pinopresura

Pinopresura (lub jak kto woli pinoterapia) jest to nieinwazyjna metoda terapeutyczna opisana przez lek. med. Radosława Składowskiego. Korzystając ze zdobyczy dalekowschodniej akupresury i akupunktury oraz refleksoterapii, nauki o powięzi, czy też układzie nerwowym stworzył spójny program kursu, który zbiera wcześniej wymienione techniki w jedną całość. W niektórych aspektach pinopresura podobna jest do klawiterapii, chociaż wydaje się, iż ta pierwsza daje terapeucie znacznie więcej możliwości w pracy z pacjentem.

Metodę można zaliczyć do terapii odruchowych, która wykorzystuje fizjologiczne procesy samonaprawcze organizmu. W celu stymulowania ciała pacjenta używamy dwóch rodzajów narzędzi – piny (wyglądem przypominające gwoździe) i katy (noże). Bodźcując skórę, jesteśmy w stanie wpłynąć na układ nerwowy pacjenta, co z kolei prowadzi do odruchowego rozluźnienia tkanek miękkich, tym samym zmniejszając ból. Charakterystyczną cechą metody są stosowane do terapii narzędzia – piny (przypominające gwoździe) oraz katy (połączenie pinów z częścią tnącą). Pozostałe techniki zostały zaczerpnięte z różnego rodzaju terapii manualnych i zmodyfikowane przez autora.

Narzędzia do fizjoterapii

Według twórcy pinoterapia znajduje zastosowanie w terapii szeregu schorzeń ortopedycznych (wszelkie urazy i kontuzje, naciągnięcia mięśni, rehabilitacja po złamaniach kości itp.) jak i neurologicznych, zarówno w ostrych i przewlekłych zespołach bólowych np. zespołach przeciążeniowych, rwie kulszowej, bólach kręgosłupa, łokciu tenisisty lub golfisty itp. Może być również stosowana jako element kompleksowej terapii zaburzeń funkcjonalnych. Jako metoda wykorzystująca zróżnicowane bodźce, jest dostosowana do pracy z pacjentami w prawie każdym wieku.